ağu — bax ağı 1. Hicrin şərabı acıdır, müştaqə içirmə anı; Neçün ki, yar ol ağuyi içirməz, ey can, yarına. Nəs.. Mən deməm ki, içmədim mey sənsiz, ey namehriban; İçdim, amma ləblərindən ayrı, bir ağu kimi. S. Ə. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aram — is. <fars.> Sakitlik, qərar, rahatlıq, dinclik, sükut; səbir, dözüm. Hənuz vəsldir, ey mah, yoxdur aramın; Nə növ bəs keçəcək mən fəqirə hicranın? S. Ə. Ş.. Xudayar bəyin bu fikrə düşəndən bir dəqiqə aramı yoxdu. C. M.. <Sara… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ari — 1. əd. <fars.> məh. Bəli, hə, həri. Dedi: – Ari, o iki mərdi dilir; Yuxumu yaxşı etdilər təbir. S. Ə. Ş.. 2. sif. <ər.> köhn. Çılpaq, boş; məhrum. Mürüvvətdən xali, insafdan ari; Yaradıbdır neçün bunları tari. M. F. A.. O soyuqlar ki … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dad — 1. is. 1. Yeyilən və ya içilən şeyin acılıq, şirinlik, turşluq, duzluluq, şitlik və s. cəhətdən hiss olunan xüsusiyyəti; tam. Kür suyunun dadı nə acıdır, nə şordur, nə turşdur, . . nə iylidir. C. M.. Dad orqanı (üzvü) anat. – dilin səthində olan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kefsiz — sif. 1. Yüngül xəstə, naxoş, azarlı. O dəm deyir biri dustaqların: – Bəradərlər! Nə var, neçün belə kefsiz, fikirlisiz yeksər? A. S.. Kefsiz olmaq – bax kefsizləmək 1 ci mənada. Gülpəri bir qədər kefsiz olduğu üçün axşamdan yatmışdı. S. H.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lətafətli — sif. Zərif, incə, lətif, məlahətli, xoş. Büllur lətafətlim, sənubər boylum; Huriyü qılmanım, neçün gəlmədi? M. P. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qamu — «Hamı» sözünün qədimi forması. Qamu bimarinə canan dəvayi dərd edər ehsan; Neçün qılmaz mənə dərman, məni bimar sanmazmı? F.. Cahanda qulların çoxdur, Nəsimi qamudan bədtər. Nəs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti